ben istanbul’da büyüdüm asdlem kayseriliyim ben küçükken babam birgüm eve yeşil bir plymouş’la geldi arabayı gördüğümde çok sevmiştim babama yalvarmaya başlamıştım artık denize gidelim diye babamda yemi arabamızla gideriz demişti ve nihayet yeni arabamızı görmüştüm hemen ertesi gün tüm gereçleri alıp tuzlaya doğru yolaçıktık zaten eski arabalarda ençok sevdiğim şey hafif kasislki yolda arabanın yalanmasıydı babamda biraz hızlı gidiyordu ven bende kendimden geçmiştim arbanın kadife döşemeleri üzerinde neredeyse uyuyacaktım derken araba sert birşekilde yaylandı ve birden çok yiksek ve insanın içini titreten bir ses ortaya çıktı henek koltukda arkamı döndüm ve baktık eve arabanın agsozu ta manifottan çıkmış ve araba bu uzulunu olduğu yerde bırakmıştı.. bu olayı hiç unutmam ve babamla nezaman bir araya gelsek bu olayı hatırlar ve güleriz….